John’s FISM 2024

FISM European Championship Italië 2024

Van 23 mei t/m 26 mei werd in Saint Vincent, Italië het EK gehouden. John van der Lely (beheerder Facebook groep Goochelaars) en Marcel Verbakel (hoofdredacteur van de Informagie en NMU socials) waren aanwezig en deden verslag. Ieder met hun eigen insteek en ervaringen. Want dat waren er veel! Bij John lag de focus vooral op de wedstrijden. Marcel neemt je mee in een aantal acts/lezingen en andere avonturen. Dank voor een groot aantal foto’s aan Karin Claessen.

John’s FISM 2024 Woensdag

Na een korte vlucht, een hele trage afhandeling bij het autoverhuurbedrijf en een rit van anderhalf uur aangekomen bij ons hotel. Letterlijk minder dan 5 minuten wandelen naar het theater, geweldig. Er waren gisteren slechts enkele dealers ‘open’ maar ondanks dat hebben we ons prima vermaakt.

Donderdagochtend

Vanmorgen waren we dus na een heel uitgebreid ontbijt heel snel in het theater. Om 9.00 uur begon de lecture van een heel uitgeslapen Francesco Fontanelli, wat een enthousiasme!
Allemaal hele bruikbare en niet persé moeilijke dingen gezien, onder meer een Open Triumph en een ACAAN met een geinig einde. De kaart lag niet alleen op het willekeurige nummer maar bleek ook nog eens een afwijkende rug te hebben! En het leuke was, het was niet eens een echt moeilijke uitbreiding.

De volgende lezing die we bijwonen in afwachting van de officiële opening om 14.00 is van Paco Agrado. Paco kwam binnen met een soort ontploft kapsel, het eerste dat hij zei was, “Het kapsel is echt…” Het was gelijk leuk. Zijn lezing ging over het opzetten van een show. Zijn ideale volgorde om direct de aandacht te krijgen en vast te houden was ‘comedy’ gevolgd door ‘amazement’ gevolgd door ‘ ‘drama/poëzie’. De comedy was geweldig, het amazement ook en toen was ik hem even kwijt. Gelukkig werd het daarna haast onnavolgbaar. Alsof je naar Shin Lim keek met een pruik op! Hele mooie effecten met blending etc. Een geweldig begin van dit evenement. Even naar de dealers en misschien nog een stukje van een lezing, want om 14.00 uur is de echte opening.

Donderdagmiddag

Na ongeveer 40 minuten lopen en zoeken zijn we aangekomen in de grote tent die op 6 minuten wandelafstand van het theater is. We verdwalen nogal makkelijk, straks lopen we achter de groep aan want er moet een kortere route zijn. Over 10 minuten de opening met onder meer een vlaggenparade van de deelnemers. Het is hier een soort grote tennistent, niet duidelijk of het permanent is of neergezet is voor het evenement. Tijdens het wachten hoorden we meerdere keren Frank Wilson’s Magic all over the world, leuk!! Ondertussen verbazen we ons over de speurtocht van mensen die binnenkomen en in het donker hun stoel proberen te vinden. Een beetje onduidelijk wat de noodzaak van het donker is, dit is echt lastig, zeker omdat er geen rijnummers op de vloer staan maar alleen op rugleuningen. Daar zitten nu mensen voor.

De opening was echt spectaculair! Wat een opbouw, het begon met wat tam met een man met een opgeblazen wereldbol, toen een licht- en videoshow die echt fantastisch was met direct aansluitend het officiële deel. Direct daarna de vlaggenparade, geopend door een groot aantal kinderklasjes en vervolgens de artiesten met hun teams. Veel landen hadden bijvoorbeeld Team Spain of Team France op hun shirts, dat misten we bij Nederland, echt een goed idee voor een volgende editie.

De galashow startte met Laurent Piron, de huidige wereldkampioen, eigenlijk kregen we daarna alleen maar wereldacts te zien, op eentje na dan, een soort verdwaalde act.
We zagen de duivenproductie uit de voeten van Ding Yang, we hebben gelachen om David Stone die de ring van Margriet Henning per ongeluk kwijt maakte, we waren onder de indruk van Francesco Della Bona en hebben meegefeest met Topas. En dat is maar een greep uit de traktatie die we kregen!

De finale was een soort vervolg op de FISM-act van Laurent Piron, dat papiertje leeft gewoon echt! Dat kan geen truc zijn… Ik heb wat video-fragmenten gepost om een indruk te geven dus bekijk die op de Facebook pagina van goochelaars. Nu heel even rustig aan en om 20:15 beginnen de wedstrijden, je zou gewoon vergeten dat we daarvoor gekomen waren!

Donderdagavond voor de pauze

Normaal schrijf ik altijd na afloop van de wedstrijden maar ik begin nu maar tussen de acts, het valt tegen dus ik heb tijd. Het is tot nu toe echt een teleurstelling. Voor nieuwe lezers: ik schrijf altijd hoe ik het ervaar, zelf heb ik nog nooit iets gepresteerd dus ik beweer zeker niet dat ik iets beter kan, maar ik weet wel wat ik leuk, knap of geweldig vind. Ik beschrijf kort de acts.

Collin, illusies, precies zoals ik me voorstel dat het in een kantine van een camping er uitziet. Alleen de verschijning van twee kinderen was verrassend.
Mervil, de tweede deelnemer heeft geweldig mooie props maar eigenlijk toonde hij alleen een productie van 7 duiven.
Alekander Georgiev, een manipulatienummer dat over een paar jaar ongetwijfeld staat als een huis, maar nu eigenlijk nog niet.
Vervolgens zagen we Igor and Horsey, dat past misschien in een pretpark maar volgens mij hoort zoiets niet op dit podium. Ik vind het tot nu toe echt teleurstellend.
Melle Cayce & Mr. Z en ook Calista haalden het niveau ook niet echt omhoog, de laatste eigenlijk voornamelijk door het rare licht.
Gelukkig kwam toen Dong Ni & Pau Borrell. Paul vermoorde per ongeluk in de eerste halve minuut zijn assistente door de deksel van de verschijnkist op haar hoofd te laten vallen. Hij probeerde de act alleen af te maken en dat was echt hilarisch. We zien hier de stemmen van de publieksjury (tussen de acts door konden wij digitaal stemmen) en deze was het hoogst tot nu.
De volgende act was weer bijzonder, Jad, met een heel onderhoudend manipulatienummer met stroken en complete rollen Gaffertape, briljant dit! Gelukkig is het niveau nu hoger, eerlijk is eerlijk, de wedstrijd begon in mijn beleving echt heel zwak!

Nu Filiberto Selvi, de eerste staande ovatie. Schitterend, waar de een denkt weg te komen met een maf pak komt deze jongen met een uit het niets verschijnende viool etc. Wat een niveauverschil! We hebben het weer helemaal naar ons zin en dat was in het begin ècht niet het geval.

Donderdagavond na de pauze

Raul Alegria, echt een mooie, verhalende illusieshow. Ik zal niet zeggen vergelijkbaar met Magus Utopia maar wel een heel mooi uitgewerkte thema act. De zaal was te laag om hem hoog genoeg op te takelen voor The Claw Of Death dus hij lag met zijn schouders op de grond, een beetje komisch was dat stukje wel, maar absoluut een kanshebber!
De tweede is Rafael Macho, een manipulator op blote voeten die knappe vondsten heeft maar de verhaallijn goed verborgen heeft weten te houden. Onbegrijpelijke dingen met een spin?

Snel verder met Starman uit Italië. Een man die vriendjes wordt met een kliko. Ongetwijfeld heel veel werk geweest maar ik sprong er niet van uit mijn stoel. Er moest wel iemand lachen hoorde ik.
Ook uit Italië, Niccolò Fontana. Een PK Touch act die vast niet helemaal ging zoals Niccolò het had bedacht. Jammer want het zag er heel mooi verzorgd uit.
Pepito uit Frankrijk. Waar het voor mij compleet onbegrijpelijk is dat iemand met een kansloze act mee komt doen waren er naast mij mensen die een staande ovatie begonnen. Schiet mij maar neer. Dat moet familie zijn geweest. Het was vrolijk maar echt kansloos hoor.
Adam Kotinsky uit Tsjechië, een jonge manipulator. Heel mooi om naar te kijken, heel lullig dat het gordijn al dicht ging voordat hij klaar was, een cue foutje of zo, hij was zeker niet over zijn tijd.

Er werd net aangekondigd dat we na de wedstrijd met zijn allen, heel de zaal, spaghetti gaan eten. David Diaz uit Spanje, energielevel 130% Wat een leuke act met een colablikjes machine…. Nu snel naar de spaghetti!!!!

Vrijdagochtend

Het eerste dat ik vanmorgen zag is dat Marcel Verbakel tussen 4 en 5 uur heel uitgebreid de donderdag heeft beschreven, toen sliep ik al enkele uren. Toch zat hij zojuist gewoon aan de tafel. Na een geweldig ontbijt zaten we vanmorgen om 9.00 uur bij de lezing van Luke Jermay. Een fantastische lezing over onder meer The Tossed Out Deck’, ‘The Extented Tossed Out Deck’ en als afsluiting een briljante ‘Human Tossed Out Deck’, volledig impromptu en beresterk. Tot op dit moment mijn favoriete lecture van het event, maar over 8 minuten begint Dani DaOrtiz, dus misschien verandert het nog.

Ja, het is veranderd. Eerlijk gezegd heb ik me altijd gestoord aan dat “Tatarada” en die zogenaamde onverschilligheid maar dat is na dit uur totaal veranderd.
De man is echt niet de rare kerel die hij lijkt als je hem slechts 2 minuten in een video ziet. Alles is onverwacht goed gestructureerd en uitgedacht… Dat moest natuurlijk ook wel want wat hij doet is echt magisch. Ondanks het feit dat ik me niet kon voorstellen dat ik hier iets van zou kunnen leren (niveau dingetje) heb ik hier echt iets van opgestoken.
Geweldig was ook dat bijvoorbeeld een YouTube-fan keurig en uitgebreid uitgelegd kreeg wat hem verbaasde in de video. Een hele aardige kerel eigenlijk met meer dan buitengewone skills.

 

Over 10 minuten begint een ‘ultra lecture’, geen idee wat het is maar ik zorg weer voor een goede plek!

Vrijdagmiddag voor de pauze

De ultra lecture ging over New Magic, online magic dus.
En dan nu, de close up wedstrijden:
De eerste deelnemer is Emil uit Berlin. Onbegrijpelijk en letterlijk micro-magie, hoekjes van kaarten veranderen terwijl je kijkt.
Georgi Eftimov met hele knappe vondsten. Volgens Jesse was het alleen lappen, ‘gooi maar achter de tafel show’. Alles is vanaf alle plaatsen heel goed zichtbaar dankzij grote schermen en meerdere camera’s.
Uit Spanje komt Kenneth, terwijl we wachten horen we een hondje blaffen achterin de zaal ?!?! Die hoorde niet bij de act. Miser’s Dream met zeepbelletjes , wel mooi, ik ben een van de weinigen die minder enthousiast is trouwens.
Nog een Emil, een andere dit keer. Emil Somon 13 jaar en geweldig leuk. Een jonge grappige kaartgoochelaar met een knuffeleendje.
Uit Duitsland, Markus Billner, als muntenhandelaar die beroofd wordt en later middels een coin explosion alles weer terug heeft. Leuk idee, sterk begin, sterk eind, maar slaapverwekkend in het midden.
Piero Vensesioa uit Italië. Staande ovatie, gatver… hij at en dronk (wijn met) naalden, een brandende lucifer, een sigaret, een kurk….. en alles kwam er weer uit. Superknap misschien maar ik heb alleen een beetje door mijn oogharen durven kijken.
Daniel Sanchez, carto, een blanco deck is later bedrukt, vast knap maar de entertainmentwaarde was heel laag. Eigenlijk een beetje saai zelfs.
Snel naar de volgende, een lekker tempo dit. Adrian Videla uit Zweden. Een hele mooie act, de techniek deed me aan Yann Frisch denken maar dan heel dramatisch i.p.v. grappig. Lijkt me een kanshebber. Nu 10 minuten pauze

Vrijdagmiddag na de pauze

De eerste na de korte pauze, Adrian Carratala & Katarina. Een staande ovatie voor een werkelijk ijzersterk nummer! Er zat alles in, bizarre humor, grappige vondsten en zelfs echte beeldende kunst. Een winnaar. Die zien we zondag absoluut terug.
David Berger, een grappige Duitser met een uit elkaar spetterende Rubik’s cube en vervolgens een meer dan indrukwekkende Order and Chaos presentatie, echt onbegrijpelijk! We zijn hier niet blind en kunnen onmogelijk twee deckswitches gemist hebben. Heel knap.
En nu Rune Carlsen, heel kundig, maar net toen ik dacht ‘kundig is niet genoeg’ eindigde hij met 3 munten IN een glazen tafelblad! Wat een niveau hier, geweldig.

Bekijk de video ‘Rune Carlsen in Fool Us’ hier.

The Hatter, gelukkig geen sombrero. Gisteravond hadden we al vastgesteld dat goochelaars met sombrero’s niets voor ons waren. Met gekke grote hoeden dus ook niet echt. Effecten heel mooi.
Carto, Robin Deville met een soort Dr Jekyll and Mr Hyde act. Vorige keer dat we de act zagen echt stomvervelend maar nu meer dan briljant. Na een slokje rode vloeistof wordt hij de macho en na een slokje blauw een nerd. Heel grappig en knap!
Micro magie, Gisell uit Spanje, de eerste vrouwelijke deelnemer bij close-up. Ze begon geblinddoekt, bijzonder, maar zeker niet bijzonder genoeg.

Waarschijnlijk de laatste van vandaag, Martin Hansson met dubbel ‘s’. De trieste clown, een act die echt jaar na jaar mooier wordt!
Mario Bove, nog een act dus. Nou, eigenlijk geen act maar een demonstratie. Knap maar nauwelijks entertainment. Nu eten, vanavond de stage competition met als openingsact Nigel!!

Vrijdagavond voor de pauze

Als eerste, Nigel, Nederland! De act was veel meer op het thema ‘tijdreizen’ gemaakt dan de keer dat ik deze zag op het NK in Zeist. Leuke dingen! De popcornkist is schitterend en de toevoeging van een klein lcd-scherm op de origami is een hele geinige toevoeging. Het hele team zag er enthousiast uit, top!!

Taylor Morgan, de tweede, gewoon een jongen met een ballon, meer is er niet nodig om iets moois neer te zetten. De ballon bleef overal hangen waar hij wilde, echt mooi.
Comedy, Pierre Spiry, de man die bij een taxistandplaats staat. Dit hebben we vaker gezien, volgens mij exact hetzelfde. Kennelijk treedt hij hier al jaren mee op, het ziet er keurig uit maar comedy? Het is zeker niet hilarisch.
Manipulatie door Leonardo Panetti, leuke verhalende act die heel veel applaus kreeg.
Een mentaal nummer van Alexander Krist uit Duitsland. Twee kleuren geraden door een hele knappe toeschouwer, alleen daarom was het leuk om naar te kijken. Het voelde wat zinloos. Geen idee hoe het werkt, eerlijk is eerlijk.
Comedy door Michael Petrick uit Israël, heel maf, maar toch knap. 7 Eieren, 6 uitgeblazen. Hij sloeg de aangewezen eieren steeds op zijn hoofd stuk, de een na laatste bleek een echt ei….. gatver…. Het 7e ei brak hij met de hand, daar zat een scherpe pin in. Toch gelukt dus. We zitten in een tent, zonder douche, hij heeft een ei op zijn hoofd…. Haha
Sergi, de 7e, manipulatie, ik vond het een hele rare act, met touwtjes uit zijn trui en zo, geen idee waar ik naar zat te kijken, gewoon raar. Als Niek Takens hier zou zijn zou hij zonder twijfel winnen!
Uit Spanje, Gonzalo Albinana. Een man die zucht en steunt en een vogelkooi laat verdwijnen, moeilijk om wakker te blijven bij zulke acts.
Oliver & Liuba, comedy. Eén minuut bezig en ik ben hem al spuug en spuugzat! Wat een mafkees. Dit hou ik echt niet vol. Er zijn veel leuke Spaanse comedy acts, zoals The Great Figuarini en bijvoorbeeld Ramo & Allegria, fantastisch, maar dit zou verboden moeten zijn. Ik ben naar het toilet gegaan om te ontsnappen!
Bloomy uit Zwitserland na dit absolute dieptepunt. Heel jong, te jong, wel schattig maar daar komen we toch niet voor? Wel beter dan het totale dieptepunt hiervoor trouwens en zijn oma is vast trots… Pauze, ik erger me dood eigenlijk nu.

Vrijdagavond na de pauze

Een illussie-show door Starboy Ayvon, martial arts-achtige dansen, vuurwerkfonteinen tot aan het plafond en af en toe een knal waardoor je rechtop in je stoel zat. Gelukkig ook mooie illusies, weer een mooie show na de teleurstelling van voor de pauze!
Tim Oelbrandt uit België. Contact juggling naast iets dat natuurlijk geen reusachtige knikkerbaan is maar ik weet eerlijk niet hoe ik het moet noemen. Een magisch geheel, zeker als de ‘knikkerbaan’ ineens verdwenen is en later Tim zelf ook!
Een mentaal nummer van Damien Dubi. Alles klopte maar het was allemaal weinig verrassend. Comedy, Magic Maxl, nog heel jong maar wat een artiest! Geweldig leuk, compleet anders dan op het NK in Nederland vorig jaar maar wederom hilarisch. Hij liet zien hoe hij indruk op een meisje uit zijn klas probeerde te maken. Gelukkig dat er zulke acts langskomen, genieten!!
Titziano Cellai ziet er gevaarlijk uit! Hele bijzondere effecten, hij maakt pijlen zichtbaar en on zichtbaar en schiet met een onzichtbare pijl een appel doormidden.
Uit Spanje, G. Alexander, manipulatie. Ik verwacht dan altijd een beetje een elegant type, dit was een soort warrior en dan klopt het plaatje in mijn hoofd niet. Het was overigens zeker niet slecht.

Artem Shchukin, comedy uit Rusland, terwijl hij eerder met manipulatie een eerste prijs won. Een man in een soort gevecht met een stuk papier, briljant uitgewerkt, zeker de laatste 20 seconden is super bedacht en uitgevoerd.
Carlos Rubio, hele bijzondere booktest maar toch niet leuk, voornamelijk door het nauwelijks verstaanbare Engels en de bozige manier waarop hij de toeschouwers aanspreekt. Volgens mij had hij jaren geleden een act met buitenlandse kranten en daar was helemaal geen touw aan vast te knopen.
Cassis, een Duitse manipulatie act. Het is kwart voor één ’s nachts en ik zit te kijken naar iemand die manipuleert met blaadjes van een boom i.p.v. speelkaarten. Dan vraag ik me toch serieus af waarom ik niet gewoon in mijn nest lig. Volgens Jesse was het wel mooi met allemaal blaadjes en appeltjes, die is echt helemaal gek geworden denk ik. De laatste, over een uur ’s nachts!! Alvaro Cortes uit Spanje, geweldig eind, super want ik moet er niet aan denken dat de laatste acts een domper zouden zijn. Dit heeft echt weer kans op een prijs. Nu snel naar bed!!

Zaterdagochtend en middag tot de pauze

Vanmorgen een beetje uitgeslapen want anders is het moeilijk vol te houden. De eerste lecture daardoor gemist maar we waren ruim op tijd voor David Stone. Zoals altijd weer geweldig grappig, hij weet er altijd wel een klein feestje van te maken.
Daarna lekker in de zon gezeten (eindelijk) en wat gekletst en nu zitten we in de zaal in afwachting van het tweede deel van de close-up contest.
De eerste deelnemer noemt zich Air One. Wat leuk! Een kaartroutine met een verhaallijn en toneelstukje. Compleet met ondervraging, handboeien en kogelvrij vest.
Gonçalo Gil, micro magic, verhaallijn was duidelijk. Een soort uitgebeelde nachtmerrie met als finale een verkleind deck.
David Shmagic, leuk accent, maar dat is natuurlijk niet genoeg. Zelfs de steals t.b.v. de cups waren onmogelijk te missen.
We kijken naar Oscar Escalante, carto, hij had kaartjes met namen van klassiekers, het getrokken kaartje bepaalde de volgende truc. Het kaartje met ‘ambitious’ lag steeds bovenop, leuke running gag.
Jorgen Söndell, niet zo’n sterk nummer, maar ik merk ook dat ik inmiddels behoorlijk moe ben.
Parlour, Magic Jose uit Spanje. Klein trucje, stelde niet veel voor.
Ik hoop dat Isaac Deck het niveau weer iets omhoogtrekt. Dat was alleen met het laatste effect. Normaal kijk je vol verwachting naar de acts en val je tussendoor wat weg als je moe bent, hier heb ik dat juist tijdens de acts. Het niveau is behoorlijk lager dan gisteren, tot nu toe.
Met micro magic Vova, verfrissend! Dice stacking, met colour changes etc. Met zulke acts blijf je natuurlijk makkelijk wakker.

Zaterdagmiddag na de pauze

Ik was bijna vergeten hoe vermoeiend kijken naar een act kon zijn, maar dankzij Toni Mitev weet ik het weer. Het is gewoon echt niet goed, onbegrijpelijk dat deze acts ‘een stempeltje’ hebben gekregen. Zelf baal ik ervan dat ik steeds negatief ben, maar hoe ik ook mijn best doe, het lukt echt niet om positief te schrijven over dit soort acts.
Robert Sirgo met carto, wat een marteling. In het begin werd een kaart gekozen die op het eind in een glas stond. Tussendoor werden we verdoofd door zijn performance.
Weer micro, Mathieu Haimassi. Hier moeten ze echt mee ophouden hoor! Is de rode lamp kapot of zo?
We kunnen niet weg hè!! Misschien missen we dan iets moois. Wat een ellende zeg. Lekker veel mensen mee laten doen met niveau 0, is dat bewust om maar geen gala’s te hoeven organiseren? Dit is blijkbaar het nieuwe beleid, ik blijf volgend jaar wel thuis.

Een dame, Magic Luna, zeker de beste tot nu toe, voorspellingen m.b.v. een klok en daarna even terug in de tijd. ‘We’ kunnen wel beredeneren hoe het werkt want het is zelfwerkend. Toch het beste van vandaag.
Axel, tjongejonge. Tijdens zulke acts baal ik er echt van dat ik mijn zwembroek niet heb meegenomen, dit kan toch niet op een FISM!
Morgan De Cecco, eindelijk weer iemand die hier wel op zijn plaats is! Overal over nagedacht, zelfs een microfoon op tafel zodat je de muntenproducties goed hoort, alles klopt en de techniek is prima in orde. Ik begon te twijfelen of de ergernis niet aan mijn slaapgebrek lag.
Als laatste Zazza, kennelijk de held van de zaal! Heel de zaal gaat uit zijn dak. De man is hier erg populair, ook weer iemand die hier op zijn plaats is.
Hier komen we voor, niet voor dat gebrabbel, gepruts en geschreeuw.
Een wedstrijd met geselecteerde deelnemers is 100x beter dan een wedstrijd met alleen veel deelnemers. Kan iemand dat aan de organisatie en verantwoordelijken van de landen uitleggen? Alsjeblieft?

Zaterdagavond voor de pauze

Nikola Arkane, wat een geweldige opening van de avond! Alles klopt, echt een ‘werker’. Nikola heeft als ‘vrijwilliger’ dit weekend als een van de weinige dames al zeker 20 keer op het podium gestaan bij andere acts en dan nu zelf. Echt heel mooi en super verzorgd.
Uit Spanje, Robert Sirgos met een mentaal nummer. Op het podium een diepongelukkige toeschouwer want de man is echt niet te verstaan. Zo had ze alle doosjes al opgeruimd toen hij even niet keek etc. Wij hebben de Nonnen van Vught, zoiets zullen ze in Spanje toch ook wel hebben? Dit slaat toch helemaal nergens op?

Nu comedy, Poubelle, wat een briljant optreden dit! Gewoon een soort Arturo, je ziet direct dat dit waarschijnlijk avond aan avond wordt opgevoerd, zo geroutineerd!
Yannis Why, general, wat een leuke act! Helemaal boven verwachting na de lullige opening met een blokfluit. Helemaal geweldig, de zaal op zijn kop door een hardrock nummer, deze man weet hoe je een feestje maakt.
Hierna Olivier, we waren al een beetje plaatsvervangend zenuwachtig. Dat bleek nergens voor nodig weet ik nu, dit was een heel mooi wedstrijdnummer. Heel rustig gebracht met een hele mooie opbouw zodat de kaarten- / blaadjesregen aan het eind echt helemaal in het crescendo van de muziek paste. We kunnen trots zijn, met deze act kan hij overal in mooie shows staan.
Alice Ecila, tot nu toe was het niveau echt goed, maar wat was dit nou? Een soort dansjes. En zenuwachtige muziek.
Raffaele Scircoli, mentaal. Hij kon mijn aandacht geen 30 seconden vasthouden.
We gaan weer ‘lachen’, Yann Brieuck, comedy. Zou er nou echt niemand zijn die van hem houdt en durft te zeggen, “Doe dat nou niet joh”?
Franky Mattew, een duiven- en parkietennummer, zeker niet klassiek maar helemaal in een thema. Goed verzorgd, gelukkig want na een paar missers word je gewoon bang dat het net zo wordt als vanmiddag.

Zaterdagavond na de pauze

Alberto Giorgi werd met gejuich ontvangen! Dat bleek terecht, de eerste staande ovatie tijdens de wedstrijden. Onmogelijke verplaatsing vanuit een kist naar een zelfgebouwde robot. Af, echt.

Vadim Gordeev & Elena, kennelijk zijn de sterkste nummers toch tot het laatst bewaard. Dit was een beresterk nummer, een soort professor die nieuwe vindingen op zijn vrouw uitprobeert, die achteraf een robot blijkt te zijn.
Mentale magie, Doc 3J, Nee, het sterkste nummer zijn niet voor het laatst bewaard want dit was weer een grote tegenvaller. Jammer.
Manolo Costa Y Mindanguillo uit Spanje, comedy, eindigend met een zwaardenkist waar werkelijk alles wat voorhanden was doorheen geprikt werd. Een staande ovatie door alle aanwezige Spanjaarden!

 

Nummer 15, Nick Blaze, een heel modern duivennummer. In tegenstelling tot onze verwachting geen staande ovatie.
Een manipulatie nummer door de Duitse Maurice Grange. Ik denk dat we de winnaar hebben gezien. Mooie act, een grappige Duitser met zelfspot en een schitterende techniek. Wat geweldig, een pratende manipulator met humor.
Nu David Sousa, iedereen leek enthousiast hier, en terecht! Een hele leuke presentatie van het ringenspel, comedy zonder vervelend geschreeuw, een verademing, heel tof. Naar dit soort acts kun je uren kijken, helemaal geweldig dit.
Uit Rusland, Daniel Sankin. Heel leuk idee, goochelen met ledlampen, heel verrassend dit. Ik denk dat dit de laatste act van de wedstrijd was.
O nee, Nikolai Striebel is nu…Saved the best for last? Dat weet ik niet zeker maar het was heel bijzonder. Papieren vliegtuigjes die perfect onder controle bleken te zijn. Volgens sommigen een kanshebber.
Nog eentje nu, Lucas Kaminski, het is half een! Met zeepbelletjes… ik weet niet hoor.
Gelukkig hebben we vanavond een aantal schitterende dingen gezien, vanmiddag was een domper die we snel willen vergeten. Nu slapen, morgen weten we het.

Zondagavond

Het zit er bijna op, vanavond natuurlijk nog het Winner’s gala.
Hoogste aantal punten: Maurice Grange, Duitsland, manipulatie met humor.
Vreemdste prijsuitreiking ooit:
– “Waarom heb ik als enige een grote fles champagne?”
– “O ja, je had het hoogste aantal punten!”

Bedankt voor het lezen en de duimpjes, nog meer bedankt voor de echte reacties. Het was weer geweldig leuk om te doen, dit keer echt direct na de acts i.p.v. ‘s avonds laat. Helaas een te groot aantal acts die echt niet op FISM horen te staan, maar ondanks dat hebben we het echt geweldig naar ons zin gehad. Hier nog een foto van Team Holland, zoals jullie kunnen zien was er best nog wat vrije ruimte om ons heen…. (hint…).

John Van Der Lely