Magic, quo vadis?
Met de snelgroeiende wereld van de digitale technologie dringt zich de vraag op, naast de vele nieuwe mogelijkheden die deze biedt, welke impact dit op de goochelkunst zal hebben.
De goochelkunst was één van de eerste kunstvormen die de mogelijkheden van projectie (lees: toverlantaarn), van magnetisme, van elektriciteit etc. voor toepassing in de goochelkunst omarmde.
Robert Houdin gebruikte bijvoorbeeld een sterke elektromagneet bij zijn “duel” met de machtige Maraboe’s in Algerije. De sterkste Algerijnse strijder werd uitgenodigd om een kistje op te tillen nádat Houdin hem zogenaamd zijn fysieke krachten had ontnomen. Dat lukte hem uiteraard totaal niet, waarna Houdin (na het uitschakelen van de magneet) het kistje met één vinger optilde. Pleit beslecht.
Echter, als het publiek ook maar het geringste vermoeden heeft van de aanwending van techniek of technologie, dan is het bijkans onmogelijk om het daarna nog echt te overtuigen. Oftewel het ongeloof wordt niet langer opgeschort (suspension of disbelief). Dan is de magie verloren.
Het verschijnen van de getrokken kaart op een instant Polaroidfoto maakte ooit (al weer decennia geleden) grote indruk (en daarom: furore). Dezelfde truc met een smartphone roept heden ten dage alleen nog maar als reactie op: “Wat een coole App, die moet ik ook hebben”.
Dus waar moet of gaat het heen met de goochelkunst in de komende jaren? Zoveel is zeker: we zullen steeds harder moeten dingen naar de aandacht van het publiek, dat aan een exponentieel groeiend aantal af- dan wel verleidingen bloot staat (gaming, streaming, binging etc.), terwijl de tijd voor “entertainment” eerder krimpt dan groeit. Bovendien heeft het publiek via Youtube al zo het nodige gezien en op TV komen alleen de allergrootste goochelaars van de wereld nog aan bod, waardoor de lat voor de doorsnee professional of enthousiaste amateur alsmaar hoger komt te liggen. Le plus Cabaret du Monde is al lang gesneuveld op budgettaire gronden, maar Fool Us van Penn en Teller is een low-budget productie evenals de vele “Got Talent” producties, waarin ook regelmatig goochelaars verschijnen.
Gelukkig ontwikkelt de goochelkunst zich ook constant, dus er zijn steeds weer vele nieuwe effecten die we kunnen gebruiken. Regelmatig zien we weer nieuwe effecten met de Rubik’s Cube, een puzzel die nog alom bekend is en nog steeds veel mensen aanspreekt. De rage van het manipuleren met CD’s is echter alweer ver achter ons. Japan heeft onlangs afscheid genomen van Floppy Disk’s (!?), maar gebruikt, net als Duitsland, nog steeds veelvuldig de fax.
De Master of Magic congressen worden, vooral, voor TV geproduceerd. Wanneer een concurrerende show op TV afsluit met 10 confetti kanonnen, dan “moet” Master of Magic wel met 20 confetti kanonnen afsluiten. De volumeknop van ondersteunende muziek wordt evenzo keer op keer verder omhoog gedraaid. Tijdens FISM in Rimini betrad Juan Mayoral onverwacht het toneel om een aanklacht uit te spreken: “Last night the magic died”, daarmee doelde hij op het feit dat de overkill van de laser stralen, de boom boxen en rook kanonnen iedere intimiteit en romantiek uit de magie weggeblazen hadden.
“TV bóven Theater”. Walter Rolfo, de oprichter en eigenaar van The Masters of Magic, draagt de goochelkunst echter een uiterst warm hart toe, daar ligt het niet aan. Zo organiseerde hij eerder dit jaar de FISM European Championships in St. Vincent, echter duidelijk ook als TV producent. Hij is een goed en zeer geëngageerd vakman en kijkt nauwlettend naar andere grote show producties zoals het Eurovisie Songfestival en de Olympische Spelen. Het spektakel dat hij daar ziet, inspireert hem bij zijn “FISM producties” zoals in de foto te zien is.
Zoals de Olympische Spelen een aantal nieuwe categorieën kende, zo denkt FISM daar nu ook over na. Uiteraard moeten we “met onze tijd mee”, maar soms taal ik naar iets minder verblindende laser stralen in mijn ogen, naar muziek die je niet letterlijk verdooft en de rook effecten je het zicht op de act ontnemen…
Hopelijk vinden we daarin met elkaar ooit een redelijke balans, want als we daarin steeds verder doorschieten dan… The Magic Dies.
Gandalf