Deze kopregel was de laatste zin van het verslag van John Van Der Lely op de Facebookpagina ‘Goochelaars’. En dat zullen de ruim 100 Nederlandse en ca. 4.500 andere goochelaars uit de wereld vast beamen. Het was weer een overweldigend aanbod van lezingen, shows, dealerdemo’s, gala’s. Dat bleek ook wel uit het verslag van Marcel Verbakel die heel veel andere shows en lezingen heeft meegemaakt. Daarom nemen we de beide verslagen op om Blackpool 2025 zoveel als mogelijk te (her)beleven. Aangevuld met video’s, soms van de acts, die zij gezien hebben
Het dagboek van John.
Vrijdag overdag
Na een slechte nacht in een te klein bed en een ontbijt dat bestond uit in plastic verpakte croissantjes en verder niets liepen we richting Winter Gardens. Vanaf dat moment kon het alleen nog beter worden… De eerste lezing, door Bond Lee, bekend van Tic Tac Toe en Rubik’s Wall bleek eigenlijk een dealerdemo. Wel een hele leuke demo gelukkig.
Hoogtepunt voor mij was een boodschappentas waar een teddybeer van 2 meter hoog uitgehaald werd. Een geweldig ding, een echte opblaasbare teddybeer met ingebouwde compressor.
Na een rondgang bij de dealers was het nogmaals een teddybeer die me opviel, een fantastische aanvulling op een PK Touch routine, dit moet je zien! Als je in Blackpool bent: linkerzijde van de Horseshoe, echt hilarisch.
De electronica wordt elk jaar gekker, inmiddels kun je geloof ik niets meer bedenken dat niet te koop is. Tegen enorme prijzen af en toe, dat dan weer wel. Bij de dealers zijn we nog lang niet uitgekeken, het zijn er ontzettend veel.
Dan Sperry gaf een lecture over goochelen voor kinderen, ik kon me er niks bij voorstellen maar het was een hele leuke ervaring. Hij gaf aan dat hij het belangrijk vond dat de ouders erbij bleven en dat bereikte hij door de kinderen een wat ongemakkelijk gevoel te bezorgen. Als je het repertoire van Dan Sperry kent begrijp je hoe…
Marc Paul, een mentalist, gaf een lecture waarbij hij duidelijk maakte dat een ‘billet switch’ enorm veel voordelen heeft boven een ‘billet peek’. Helaas voelde hij de behoefte om dit ontzettend langdradig te blijven herhalen wat de snelheid er behoorlijk uithaalde.
Daarna schoven we aan bij ‘de Familieshow’ waar we nog net de finale meekregen van Jezo, een nogal drukke kerel die in een nylon pak op een roterende loopband sprong die in brand stond, om vervolgens met een latex kip een gekozen kaart uit een kaartschieter te vangen.
Ik had eerlijk gezegd nooit verwacht dat ik bovenstaande zin ooit op zou schrijven!
We vonden het echt leuk, maar anderen, die al een uur naar dit drukke geschreeuw hadden gekeken waren minder enthousiast.
We gingen vroeg eten omdat we hadden begrepen dat David Stone met een masker, onder de naam Klek Entos, iets vernieuwends zou brengen. In het voorprogramma zagen we Dan Sperry waar ik gewoontegetrouw weer regelmatig met dichtgeknepen ogen zat (ik hou niet van scheermesjes). De hele Klek Entos was in mijn beleving een aanfluiting, allemaal ‘net niet’ effecten, jammer, want als je David Stone leest is de verwachting direct heel hoog.
Nu nog een half uurtje voordat de galashow begint, heel veel zin in!!
Vrijdagavond
De eerste galashow, met als compere de buikspreker Max Fulham die er al direct een feestje van wist te maken. De eerste act was van Francesco Della Bona, 3e prijs manipulatie FISM 2022. Enorm strakke act en daarmee een perfecte opening van een geweldige show.
Dom Chambers kennen we met de bieract van Got Talent en ook die act staat als een huis.
Artem Shchukin stond aangekondigd maar was afwezig, volgens mij heb ik hem wel zien lopen vandaag. Max Fulham had een heel gesprek met The Educated Duck, de kaarteneend, en nog veel meer.
Er was nog een soort poëtisch nummer met tientallen kaarsen van iemand die niet aangekondigd stond, waarschijnlijk als vervanger van Artem. (in de reacties op Facebook is te lezen dat het een act was van Juan Mayoral die hij op deze avond overdroeg aan Cyril Takayama, een bekende Japanse tv goochelaar).
De finale act van Enzo Weyne, ook bekend van Got Talent video’s, was een mooie afsluiter van een topavond.
Een afsluiter voor ons dan, de echte die hards kunnen hier nog uren door! Wij hebben een kroeg opgezocht en zijn nu weer op de kamer… even kijken wat we morgen niet willen missen.
Zaterdag overdag
Ontbijt hebben we ditmaal ergens anders gedaan, gelukkig kan dat hier vrijwel overal.
Na een ochtend bij de dealers waarbij weer van enkele voornemens niets terechtkwam sloten we aan bij de lecture van Blake Vogt. Waar dit in het begin leek op een verkoopdemo van nogal prijzige gimmicks bleek het een heel bruikbare les in het maken van gimmicks en het ‘splitten’ van kaarten. Niet alleen een uitleg maar een uitgebreide demonstratie, het zag er zo simpel uit! Echt maar een paar minuten werk en je hebt een zelfgemaakte double-backer.
Vervolgens terug naar de dealers, er was een stand van een mevrouw die op werkelijk superrealistische manier sponsfiguren beschilderde. Dus i.p.v. standaard balletjes moet je je een volkomen realistisch konijn voorstellen, op ware grootte en miniaturen echt een kunstenares.
Er was nog een complete dealerhal die we nog niet bezocht hadden. Ook hier hebben we weer geweldig leuke dingen gezien.
Ik heb een paar keer gekeken bij de demo van Craig Petty’s Atomic Deck, het ziet er zo onbegrijpelijk uit dat je wel kan raden wat er nu in mijn tas zit.
Het is nu wachten op The Bear Pit waar het publiek achter close-up tafels zit waar steeds een wisselende performer achter plaats neemt. Een geweldig idee maar het ging vorig jaar volledig de mist in door de enorme belangstelling. Ik ben benieuwd hoe het dit jaar ingedeeld wordt… Vorig jaar konden we niets zien, dat was nu veranderd… nu konden we ook niks verstaan… we waren binnen 5 minuten weer buiten en staan nu in de rij voor Michael Ammar.
Beetje gênant wel… ik bleek dus een beetje in slaap te zijn gesukkeld tijdens de lecture en werd wakker van applaus. Ik begon kennelijk direct na het wakker schrikken enthousiast mee te klappen en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik toen enigszins uitgelachen werd. Kort gezegd, ik ga nu even een powernap doen want vanavond wil ik NIETS missen!
Zondagochtend
Om 10.00 uur zaten we klaar, het tocht behoorlijk in de zaal. Een volle zaal wachtte op de lecture van Tom Crosbie, Nerd World Problems. Ondanks dat er binnen een kwartier een aantal mensen uit ons groepje wegliepen vond ik dit persoonlijk de leukste lezing tot nu toe, in het begin over de Rubik’s Cube, zijn Comedy Club set maar ook geweldige ideeën en tips over iPhone opdrachten.
Onlangs gepubliceerde act dus was nog niet te zien in Blackpool.
Vervolgens naar het International Close Up gala. De zaal was compleet vol.
Uit Zuid-Korea Jeki Yoo, een grappige presentatie van een black hole waar niet alleen een balletje uit kwam maar zelfs een vol glas.
Als derde Jon Armstrong, Magic Castle close-up magician of the year. De bedenker van de Tiny plunger, het kind aan tafel was wild enthousiast maar voor de zaal was de verrassing er al af.
Riccardo Berdini hebben we niet afgekeken en zit nu in een kleine zaal te wachten tot de nog hele jonge Cillian O’Connor over zijn ervaringen bij BGT gaat vertellen.
Dit was leuk!! Hij heeft autisme en een aandoening waardoor zijn fijne motoriek niet in orde is. Magic hielp/helpt hem bij alledaagse dingen zoals contact maken met anderen.
Hij werd 3e bij Britain’s Got Talent en heeft op verzoek van Simon Cowell meegedaan met AGT, waarbij Simon zijn mentor was. Heel inspirerend dit! Op sommige momenten werd het autisme zichtbaar, op een vraag uit het publiek over hoe hij (in zijn drukke leven) naar school ging was het antwoord ‘met de bus’. Zijn beschrijving van zijn finale act met de Confetti Burst Illusion was echt bijzonder! Blij dat ik hierheen gegaan ben.
Next stop: Lecture van David Stone.
Na het eten bezochten we de show van Dom Chambers, een briljante kaartgoochelaar met een enorm komische one-man show. Dit hele programma zat vol verwijzingen naar zijn deelname aan FISM Canada in 2022, daar waren we ook bij. Ik heb net mijn aantekeningen teruggelezen en inderdaad kreeg hij een staande ovatie èn eindigde hij op de laatste plaats. Met de nodige zelfspot bracht hij dit verhaal.
Als uitsmijter werden we getrakteerd op een deel van de show ‘Mansion of Dreams’ van Rick Thomas. Op leeftijd maar geweldig om te zien! Deze illusionist stond maar liefst 15 jaar in de grootste theaters van Las Vegas en bracht op het hoogtepunt 600 shows per jaar!
Zoals gewoonlijk vertrok een grote groep na afloop richting het Ruskin of een andere pub om af te sluiten. Morgen gaan we weer richting huis, het was zoals altijd weer een feestje om erbij te mogen zijn!
Tekst/foto’s John Van Der Lely
Brendan Rodrigues maakt ieder jaar een videoblog
Dagboek van Marcel
Vrijdag
Wat een waanzinnige eerste dag in Blackpool. Met zo’n 4.500 magische vrienden de magie beleven met lezingen, shows, dealers en veel fun. Na een lekker Engels ontbijt, de bekende bacon, eggs, beans en toast door naar de Winter Gardens. Om 10.00 uur de eerste lezing van close upper David Parr, een mooie verteller maar gezien het vroege tijdstip had er iets meer energie in mogen zitten. Daarna door naar de eerste close-up show van de 72e conventie met o.a. Adrian Carratala, Blake Vogt en Emily Robinson Hardy, ijzersterk met kaarten. Daarna weer de lezing meegemaakt van Jeki Yoo. Weer, want deze had ik al gezien op het FISM Italy, maar zijn sleight of hand blijft onnavolgbaar. Wat een techniek en slimheid.
Het was ook Valentijnsdag. De Blackpool tower had de kleur van de liefde en die liefde vond ik ook bij de ‘flying mask’ van Igor. De perfecte truc voor (verliefde) koppels is wat mij betreft ‘Perfect Match’ van Vinny Sagoo van Neo Magic. Even ontbijten en dan op naar dag 2 vol verwondering.
Zaterdag
Just call it a day, de tweede. Een rollercoaster aan lezingen, dealerdemo’s, shows en some beers met zo’n 4.500 magicians from all over the world. Een lezing van Cody Fisher (gelukkig heb ik de lecture note). Daarna Blake Vogt waarmee we met 300 goochelaars een brainstorm ingingen en jawel een idee uitkwam voor een nieuwe truc.
Van Blake kocht ik een lege kartonnen doos, en nu maar niet hopen dat mijn vrouw deze bij het oud paper gooit….
Rod Hog nam me mee in de wereld van zakkenrollen. Bizar knap, maar ga ik het durven…?
‘s Avonds Mindf*ck gekeken in een kroeg met Victor Mids, Oscar Verpoort en een grote groep goochelvrienden en daarna een korte afterparty in een andere kroeg met de meest bijzondere karaoke zangers die de muziekschool hebben overgeslagen (nee Davey en Martijn jullie bedoel ik niet).
Winnaar van THE One show is Robin Deville. Een prijswinnende act op FISM Europe en nu ook hier en goed voor 30.000 pond.
Om 23.30 uur Terry Fator, buikspreker uit Amerika. Dat had ik niet willen missen. Wat geweldig o.a. Queen, Elton John, David Bowie, Michael Jackson en Paul Mc Cartney en als slot ‘Heal the world’ waarin heel veel artiesten voorbijkomen, ongelofelijk knap.
The Blackpool Tower kleurt blauw én groen. En dat is mooi groen staat voor doorgaan. En dat doe ik zondag en verheug me op een lecture van quickchange & more artist Arturo Brachetti en de galashow met illusionist Rick Thomas.
Zondag
Blackpool 2025, it’s a wrap! Een derde en laatste lange dag/nacht met nog zo’n 4.500 magicians from all over the world. Eerst de lezing met Tom Crosbie. Hij noemt zich geen goochelaar, entertainer maar ‘performing nerd’ Voordat hij met zijn lezing begon werd de controler doorgegeven in het publiek van zijn eigen game wat groot werd geprojecteerd en we zo met 300 mensen speelde. Tom was/is o.a. van de Rubiks cube, bizar met hoeveel snelheid hij deze met één hand oplost. Ik kocht zijn lecture voor dit en nog iets maar dat wil ik hier niet schrijven.
Arturo Brachetti heb ik met zijn quick change & more show een jaar of 5 terug gezien en nu gaf hij een Talks. Een boeiende geschiedenisles over deze kunstvorm. En hij vertelde met welke ingrediënten/opbouw hij zijn show neerzet. Met een extended video met clips uit zijn show ‘Solo’ beleefde ik deze weer een keer.
De middag verder doorgebracht bij de dealers (het is tenslotte koopzondag) en iets gekocht wat ik al jaren op mijn wishlist had staan. Helaas geen ‘last day/hour/minute offer’ maar dat begrijp ik wel.
Marc Paul de mentalist was geweldig. Met een paar enveloppen, papier, een tafel, twee standaards, vijf nummerborden en een Sharpie neemt hij je een uur mee in het onmogelijke. Pack small, play VERY big mede te danken aan zijn ‘presence’.
Daarna headliner Rick Thomas met louter geweldige illusie acts uit zijn show ‘Mansion of Dreams’. Een waanzinnige afsluiter van de drie dagen. Nee toch maar niet… laatste show was van Zak Mirz. Storytelling zoals het bedoeld is met een persoonlijk verhaal maar echt heel bijzonder verpakt. Ik heb de YouTube video ‘Ticket for one’ nog niet bekeken maar dan ga je vast te weten komen waarom dat de titel is van deze strak geproduceerde show is.
Als afsluiter nog even naar de Ruskin om o.a. met een paar Gonga boys dit waanzinnige event af te sluiten. Nu douchen en op naar het ontbijt voor de laatste keer van Jeff die gelukkig voor hem eindelijk zijn hotel heeft verkocht en hopelijk nog heel lang kan genieten van een welverdiend pensioen. Thanks Blackpool, thanks all my friends; it’s a wrap. See you next year.
Tekst/foto’s Marcel Verbakel
